Optimisme

We hebben het vaak over begrip van de omgeving. Maar hoe zit het met begrip voor de omgeving? Begrip voor de partner en evt. Kinderen van de clusterhoofdpijn patiënt?

Vaak gaat de aandacht van familie en vrienden uit naar degene die ziek is, maar ook voor de omgeving van de zieke is het erg ingrijpend. Deze hebben ook te kampen met hun naaste die (zeker tijdens aanvallen) zichzelf niet is. De stemmingswisselingen, de vermoeidheid, de wanhoop. Het aanzien van de pijn van hun naaste.

Vraag ook eens aan degene naast de clusterhoofdpijn patiënt hoe het gaat. Praat ook over andere dingen. Vraag ze eens om een keertje mee uit te gaan. Want naast partner van…zijn zij immers ook mens!

De omgeving moet vaak ook veel inleveren, omdat hun wederhelft/ouder niet altijd mee kan draaien in het gezin. Niet altijd in staat is om leuke dingen te doen, of huishoudelijke taken te verrichten. Dit komt dan neer op de andere leden van het gezin.

Wanneer zich plotseling een aanval aandient, terwijl er een uitje gepland staat, is dit ook voor de rest heel vervelend. Waar de clusterhoofdpijn patiënt zich schuldig voelt over het “verpesten” van de planning, wentelt de ander zich in zorgen over hun naaste die in helse pijn verkeert. Hierdoor kan een gezin behoorlijk ontwricht raken! Maak je zorgen bespreekbaar, ook met anderen buiten het gezin.

Als naaste zijnde hoef je je leven niet stil te zetten, omdat je partner/ouder ziek is. Het leven gaat immers gewoon door, al staat het voor ons af en toe even stil. Blijf je hobby uitoefenen en volg je passie, ondanks de ellende. Het is zo ontzettend belangrijk om ook je eigen dingen te blijven doen. De aanvallen worden echt niet meer of minder, doordat je eens vlucht uit de situatie.

Geef als naaste ook duidelijk je grenzen aan. Pak je rust en doe gerust leuke dingen. Wellicht kan iemand af en toe de zorg even overnemen, terwijl jij je hobby uitoefend. Of even een keer op de kinderen passen, terwijl jullie even tijd voor je relatie nemen.

Ook dat is erg belangrijk! Want buiten zieke, of partner van een zieke, zijn jullie mensen met een relatie. Een relatie kan groeien en bloeien, maar ook dood bloeden. Blijf hieraan werken. Maak je zorgen bespreekbaar samen. Al staat de sex op een laag pitje, je kunt wel laten merken hoeveel je om iemand geeft. Ook onze naasten kunnen onzeker zijn over zichzelf, hebben eigen ongemakken, of moeten hun verhaal kwijt. Luister naar elkaar, praat met elkaar en laat de aandoening niet jullie leven overheersen.

In de steungroep kunnen ook naasten van lotgenoten terecht, hier mogen ook zij hun verhaal kwijt. We merken dat dit een hoop wederzijds begrip oplevert en we ook eens de andere kant van de situatie zien.

Chronisch ziek zijn, vraagt om chronisch optimisme… Dit is zeker geen leugen! Chronisch ziek zijn is ook voor de omgeving een zware dobber. Maar met een positieve insteek, kom je een heel eind.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *