Think!

Je eigen gedachten kunnen invloed hebben op je welzijn. Soms hebben wij de neiging om het positieve van het leven niet (meer) in te zien. Onze gedachten over onszelf, ons leven en onze pijn kunnen destructief werken. Averechts op wat we willen. Iedereen wil zich immers vitaal en gezond voelen. Angst is een slechte raadgever. Helaas leven veel mensen met clusterhoofdpijn in angst. Angst voor wat komen gaat en kan gebeuren.

Nee natuurlijk genees je niet van clusterhoofdpijn met een positieve gedachte. Het kan het wel een stukje aangenamer en makkelijker beheersbaar maken. Draai het ook alsjeblieft niet om!! Clusterhoofdpijn is GEEN aanstellerij. We doen het onszelf NIET aan! Het is ons overkomen zoals het iedereen kan overkomen.

Het doel van dit stuk is dat je je bewust wordt van je eigen gedachte en hoe je die eventueel kunt sturen in positieve zin. Negatieve emoties, gedachten en acties door de pijn is heel logisch. Maar vaak dragen deze emoties, deze gedachten en daaruit voortkomend bepaalde acties dat je minder voelt dan je in wezen bent. Dat jezelf te kort doet, jezelf “straft” waar dit in wezen niet nodig is. Het is een kleine maar o,zo belangrijke stukje wat in het acceptatieproces past. Dit is iets waar iedereen met clusterhoofdpijn doorheen zal moeten om het te kunnen dragen.

Wanneer je bepaalde dingen meemaakt heb je daar ook bepaalde emoties bij. Vaak vanuit die emoties ook bepaalde gedachten. Vanuit die bepaalde gedachte, volgen ook weer bepaalde acties. Dit is heel logisch en menselijk.

Voorbeeld: Ik ging naar de supermarkt en kreeg daar een aanval. Ik voelde me verloren. Iedereen keek me aan. Stel dat het mij weer gebeurd. Nu ga ik niet meer (alleen) naar de supermarkt uit angst dat ik daar weer een aanval krijg.

Feit: Je hebt een aanval gehad in de supermarkt.
Gedachte: Stel dat mij dat weer gebeurd.
Emotie: Angst voor een aanval in de supermarkt
Actie: Niet meer (alleen) naar de supermarkt.

Je gedachte, je angst en je acties hebben in dit voorbeeld grote gevolgen. Je linkt een bepaalde gebeurtenis uit het verleden aan een emotie. Wat een negatieve gedachte oproept en voert tot de actie om niet meer (alleen) iets te ondernemen in de toekomst. Je angst voor een aanval staat in de weg van je toekomstige activiteiten die je gaat mijden. Dit is het begin van je mogelijk sociale isolement.

Je gedachte kun je ook omdraaien. In plaats van “ik ga niet meer want stel dat dat mij weer gebeurd” in “ik ga wel want het kan de volgende keer goed gaan”. Je weet het immers niet. Want je bent nog niet weer in de supermarkt geweest. En wat is dan het ergste wat kan gebeuren? Dat mensen je raar aankijken. Nou en! Je doet het toch maar even.

Stel jezelf een aantal vragen. Is het een vast gegeven dat je elke keer in de supermarkt een aanval krijgt? Lag het echt aan de plek waar je was? Of was het misschien het tijdstip en krijg je, waar je ook bent, op dat tijdstip een aanval? Hangt er een bepaalde geur, wat een trigger voor je is misschien? Is de angst gegrond? Is het het echt waard om niet meer naar de supermarkt te gaan?

* De supermarkt is slechts een voorbeeld, dit kan vervangen worden door allerlei activiteiten.

Soms is het echt de activiteit die een aanval uitlokt. Dat deze activiteiten dan ontzien wordt is niet meer dan logisch. Intensief sporten is bijvoorbeeld een regelmatig terugkerende trigger bij menigeen met clusterhoofdpijn. Een minder intensieve sport beoefenen kan dan een oplossing zijn. In plaats van niet meer te gaan sporten, uit angst voor…

Je kunt je aanvalsbestrijding meenemen, zodat je iets zekerder op pad gaat. Je zuurstof of je Imigran injecties/neusspray. Er is tevens een kaartje beschikbaar, die je uit kunt printen en mee kunt nemen wanneer je de deur uit gaat.

TAC Hulpkaart

Wanneer je je niet goed voelt, niet lekker in je vel zit, je oude ik mist, de dingen niet meer kunt wat je voorheen zonder moeite deed. Wanneer je je werk op hebt moeten geven. Wanneer je relatie is stuk gelopen. Wanneer de behandeling niet doet wat je had verwacht. Wanneer je weet dat er geen genezing mogelijk is. Wanneer je teleurstelling op teleurstelling hebt moeten verwerken als gevolg van de clusterhoofdpijn. Is het erg moeilijk om de negatieve gedachte te vervangen voor positieve gedachte. Het gevaar dat je wordt geconsumeerd door je aandoening is erg groot! (Nogmaals, draai het niet om! Het gaat om het bewust te worden van je eigen gedachte en de eventuele gevolgen hiervan)

Hoe draai ik mijn negatieve gedachte om naar positieve gedachte, terwijl ik zoveel ellende te verduren heb?
Alles wat je aandacht geeft, dat groeit. Deze uitspraak is zo waar! Wanneer je een slechte dag hebt, je zit op de bank, het is druilerig weer en je voelt je erg slecht, zal je gedachte alles behalve positief zijn. Zulke dagen zijn echt geen schande en zelfs af en toe nodig. Het leven gaat immers niet altijd over rozen. Blijf hier echter niet in hangen.

Schrijf eens een dag je gedachte op. Maakt niet uit wat het is, opschrijven! Bekijk deze gedachtes op een beter moment en bedenk wat je zelf kunt veranderen aan deze gedachte zodat je je beter zult voelen. Bedenk wat je zou zeggen als je geliefde dit over zichzelf zou denken. Schrijf dit op een ander papier en probeer het eens toe te passen op jezelf.

Voorbeeld:
Gedachte: Blegh, ik voel me zo slecht.
De aandacht is gevestigd op slecht. Dit zal groeien.
Probeer die gedachte eens te vervangen door: Ik hoop dat het morgen beter gaat!
Het gaat nog steeds slecht, maar de bewoording is anders, je gedachte is positiever en je zult je met deze manier van denken, met de aandacht gericht op beter, anders voelen.

Het leven is niet altijd alleen maar goed of slecht. Een balans hierin vinden is erg moeilijk. Zeker wanneer je ziek bent en veel hebt moeten opgeven en veel pijn moet incasseren. Laat de angst en je eigen negatieve gedachte niet regeren. Jij bent immers de baas over eigen lichaam en geest. Je laat je aandoening toch zeker niet winnen?

Bergafwaarts is makkelijker en gaat sneller dan bergopwaarts, maar blijf wel klimmen! Want zelfs halverwege de berg is het uitzicht al mooier dan vanaf de grond.

Lukt het niet alleen? Hulp vragen is ook geen schande. Op internet kun je ook oefeningen vinden om je gedachte te sturen, rationeel te denken en je angst niet te laten overheersen. Ook bij een psycholoog aankloppen is een mogelijkheid. Deze kan je handvatten geven over hoe je met je aandoening kunt omgaan. Accepteren kun je leren!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *