We schreeuwen in stilte
Verbijten de pijn
Het stille verdriet
Zal er altijd zijn

Achter de lach
Zie je het niet
Het verborgen gezicht
Het gezicht met verdriet

Het beest is aanwezig
Hij klopt in ons hoofd
Maar niemand kan zien
Hoe angst ons verdoofd

Begrijp onze keuzes
Logisch of niet
Al zie je ons lachen
En onze pijn niet

We schreeuwen in stilte
Verbijten de pijn
Omdat we gewoonweg
Weer mens willen zijn